C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn Emiliàn


Un stramâs da lêt matrimoniêl di dè 'd incō

Al stramâs (materasso in itagliàṅ) 'l è cal grôs cusèin imbutî, 'd forma retangolêr, ch'al stà in dal lêt sòt'à i cristiàṅ ch'i s egh śachen in sìma.
'D sòt a 'l stramâs a gh'stà la reda. Per tgnìr-el abàsta pulî, al stramâs 'l andrèv cuacê dàinter in na só frōda apósta, cuacèda incòr dai linsō in sìma.

Ed lung a 'l tèimp

In di tèimp pasê, in dal canpàgni, al stramâs 'l era sōl un grôs sâc ed canva pîn ed pavéra o 'd fói 'd furmintòun, dìt al pajòun, pugê in sìm'a la reda dal lêt, mo a gh'n era anch'ed quī fât col crîn ed cavâl, ed lana o cun di èter quêl incòr śmulśèin.
In di noster dè a è custumê al stramâs cun dàint'r al mòli, ciamê anca "ortopèdic", e in di ùltem tèimp, quêl cun dla gòma tendra apòsta, ch'la tìn bèin sustgnùda la forma dal corp ch'al s egh śaca in sìma.

Manéri 'd dìr

  • (EGL) Stramasèr per tèra, (IT) Accasciarsi per terra.
  • (EGL) Bruśèr al paiòun (rituêl ch'a s fèva davànti ala cà dla śóvna s'a s rumpìva al só fidansamèint), (IT) (lett.) Bruciare il materasso di paglia, (fig.) Mancare una promessa[1].

Vōś lighèdi

Èter progêt

Colegamèint estèren

Noti e referèinsi

  1. (EGL) e (IT) Dizionario del dialetto carpigiano, G. Malagoli e A. M. Ori, Mòdna 2011.