C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn Emiliàn


Di còp 'd un tèǵ ròs.
Di còp un pô tarulî e lasê andèr.

Al còp (tegola in itagliàṅ) 'l è cal pês ed laterìsi ch'a servìs per custruìr i tèǵ dal .

I còp i gh'àn da èser alśér e reśistèint in dal stès tèimp. Dònchin' a i psòm catèr 'd ardèśia, 'd lègn, ed simèint, 'd metâl.

Manéri 'd dìr

  • (EGL) Fèr al nìi in sìm'ai còp, (IT) Fare il nido tra le tegole.
  • (EGL) Stèr in sìm'ai còp, (IT) (lett.) Stare sulle tegole, (fig.) Stare sul tetto.
  • (BLG) Int la cà nôva a i manca såul i barsanî e pò l'é finé, (IT) Nella casa nuova ci mancano solo le tegole poi è finita.[1]

Vōś lighèdi

La furnèśa 'd Chèrp prìma dl'ùltma Guèra, coi còp destēś a 'l sōl a sughèr-es.

Èter progêt

Colegamèint estèren

Noti e referèinsi

  1. (BLG) e (IT) Dialetto bolognese ieri e oggi - Raffronti fra vocaboli, dal Gigén Lîvra, ed. Pendragon, Bulògna, 2011.