Al mé lìber

C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn

Al mé lìber, o Diàri (Il libro mio in itagliàṅ), cgnusû anc c'ma Diario di Jacopo da Pontormo fatto nel tempo che dipingeva il coro di S. Lorenzo, 'l è al diàri privê ch'al tgnìva al pitōr itagliàṅ Pontormo tra 'l 1554 e 'l 1556, subìt prìma 'd murìr.
Scrìt dala màṅ edl avtōr, al s cata in dla Bibliotéca Nasionèla Sentrèla ed Firèins, gnû fóra da 'l só cherti archivièdi sōl in dal 1902. Al Pontormo al gh'nota apèina sinteticamèint quêl ch'al fà, quêl ch'al magna e insèm a chi, i bési ch'al spend e c'm'al s sèint ed salùt.
In cal mèinter lè che 'l scrivìva 'l Diàri, al Pontormo 'l era drē a 'freschèr al Côr edla Baśìlica 'd S. Lorèins , e dòunca in sìm'a 'l Diàri a s egh cata anca soquànti nutèdi in sìm'ai pcòun ed pitùra che lò al fèva dè per dè, dôp che anc di schìs cichîn dal figùri ch'l era drē a purtèr avànti.
A 'l dè 'd incō al Diàri al vin studiê da soquànt specialìsta, vō-'t per la lengva parlèda in dla Firèins dal Sinc-sèint, vō-'t p'r i magnèr ed cal tèimp lè, e anc per capìr méj el strulghèdi dal Pontormo stès.

«

Mercoledì feci quello resto del putto e ebi disagio a quello stare chinato tucto dì, in modo che mi dolse giovedì le rene (e venerdì, oltre al dolermi, ebi mala disposizione e non mi senti' bene e la sera non cenai); e la mattina, che fumo adì 29 1555 - Francesco in giù -, feci la mano e mezo e-braccio di quella figura grande, el ginochio con uno pezo di gamba dove e' posa la mano che fu al venerdì detto; e la detta sera non cenai e stetti digiuno insin al sabato sera, e mangiai 10 once di pane e dua huova e una insalata di fiori di borana.»

(IT)(Diàri dal Pontormo, 1556)

«

Mercurdè a iva fât al rest dal putèin e a iva trôp fadighê a tùt cal stèr in chinòun tùt al dè, in manéra che giuvidè a gh'ìva mêl la schina (e venerdè, dôp dai dulōr, a nn'era mìa in bòla e a n'stèva brìśa bèin e la sìra a n'snèva minga); e la matèina, ch'l era al 29 1555 - Fransèsc in śò -, a feva la màṅ e metê brâs ed cla figùra granda, al śnôć cun un pcòun ed gamba indû lò 'l pògia la màṅ fata a 'l venerdè già dìt; e cla sira lè a n' diśnèva minga e a stèva sàinsa magnèr infîn a 'l sabet sira, e a magnèva 10 òunśi ed pâṅ e du ōv e n'insalèta ed fiōr ed buràna.»

(MUD)

Soquànt disègn dal Pontormo p'r al Côr edla Baśìlica ed S. Lorèins

I Evangelìsta.
Al Mosè ch'al tōś el Tèvli edla Lēś.
La 'rsuresiòun di corp.
La 'rsuresiòun di corp (pcòun).
Grùp ed mort.
I progenitōr drē a lavurèr.

Al mé lìber

Soquànt disègn dal Pontormo p'r al Côr edla Baśìlica ed S. Lorèins

Vóś lighèdi

Colegamèint estèren