C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn Emiliàn

Na sapa c'm'a la cgnusòm a 'l dè 'd incō
Na cuntadèina ruména drē a sapèr na spianèda 'd piantlèini 'd patàchi
Al sapèt di egisiàṅ antîg ind un disègn
'L arvultamèint edla tèra piturê in sìm'ai mùr dai egisiàṅ antîg

La sapa l'è c'l atrès agrìcol ch'al servìs a 'l cuntadèin per śmóver e 'rvultèr soquànt pcòun ed tèra, per mijorèr al crèser dal piantlèini bele piantèdi o incòr da piantèr.
L'è fata da 'n bastòun ed lègn cun da 'n cô 'n pês ed fêr a forma 'd retàngol o 'd trapési o 'd dū rèbi, mo ch'al gh' sìa tachê perpendicolêr.
Dai catamèint edl'archiuligìa a savòm che la sapa, per primitìva ch'la fùs, mo l'era druèda infìn dai inìsi edl'agricultùra, soquànt mìl an indrē.

Vōś lighèdi

Manéri 'd dir

  • (EGL) Tirèr-es la sapa in sìm'ai pē[1] (c'ma dìr: "Fèr dal dân a se stès"), (IT) Tirarsi la zappa sui piedi.

Èter prugêt

Colegamèint estèren

Referèinsi

  1. (EGL) e (IT) Dizionario del dialetto carpigiano, G. Malagoli e A. M. Ori, Mòdna 2011