Catherine Spaak
|
C'l artìcul chè 'l è scrit in
Miranduléś |
La Catherine Spaak (Boulogne-Billancourt, 3 'd Avrìl dal 1945 - Róma, 17 'd Avrìl dal 2022) l'è stada n'atōra, cantànta, balarìna e cundutōra televiśìva bèlga naturaliśàda itagliàna.
In dla sò vita l'è stada spuśàda quàtar vòlti: cun 'l atōr Fabrizio Capucci ch'al gh'à dâ na fiōla ciamàda Sabrina abùda a darsèt an, cun Johnny Dorelli, pàd'r ad sò fiōl Gabriele, cun 'l architét Daniel Rey e cun Vladimiro Tuselli. La Catherine l'à patî dimóndi daspiaśēr in dla vita cuma quànd i giùdas, durànt un sò tintatìṿ ad scapàr via da l'Itàglia cun la sò sò putìna pìcula parchè minga cuntènta dal sò matrimòni, i gh l'aṅ purtàda via parchè „la fava l'atōra e dònca l'éra na dunàsa“[1].
Biugrafìa
Nada in Frància, la riva in Itàglia in dal 1960 ch'la n gh'iva gnanc daśdòt an e la rècita in Dolci inganni 'd Alberto Lattuada. Sèmp'r in di an Ssanta la firma par la Dischi Ricordi faghénd vgnir fóra soquànt sìngui cuma Mi fai paura e L'esercito del surf, qvést chè un sucès in dla clasìfica itagliàna. In dal 1964 la vins un Dàvid ad Dunatèl e la sò caréra a 'l cìnema la ciàpa 'l vōl cun di film cuma Il sorpasso ad Dino Risi, La noia ad Damiano Damiani e Oggi domani dopodomani ad Marco Ferreri. In séguit la lavóra anc par Pasquale Festa Campanile in Il marito è mio e l'ammazzo quando mi pare, Mario Monicelli in L'armata Brancaleone e incóra par Damiani in Una ragazza piuttosto complicata.
A 'l inìsi di an Stanta la s dà a 'l śal tulénd part a Il gatto a nove code ad Dario Argento e a La sedia a rotelle 'd Étienne Périer pò in dal 1976 la gira Febbre da cavallo, sucès ad Steno cun Gigi Proietti e Enrico Montesano.
In di an Utànta la gira pôc film ma la taca invéci a lauràr in televiśiòṅ faghénd Linea verde (1981), Forum (1985-1988) e Harem (1988-2002), talk-show in du l'intervistàva dal dóni su 'l sò divàṅ damascâ par pò far dū ciàcri anc cun 'n óm misterióś ch'al scultàva incòsa lugâ dadrē da na grada.
Filmugrafìa
.jpg)
- 1959 - L'Hiver, regìa ad Jacques Gautier
- 1960 - Il carro armato dell'8 settembre, regìa ad Gianni Puccini
- 1960 - Il buco (Le Trou), regìa ad Jacques Becker
- 1960 - Dolci inganni, regìa 'd Alberto Lattuada
- 1961 - Il pozzo delle tre verità (Le puits aux trois vérités), regìa ad François Villiers
- 1962 - Diciottenni al sole, regìa ad Camillo Mastrocinque
- 1962 - La voglia matta, regìa ad Luciano Salce
- 1962 - Il sorpasso, regìa ad Dino Risi
- 1963 - La calda vita, regìa ad Florestano Vancini
- 1963 - Le monachine, regìa ad Luciano Salce
- 1963 - La noia, regìa ad Damiano Damiani
- 1963 - La parmigiana, regìa 'd Antonio Pietrangeli
- 1963 - L'amore difficile, regìa ad Sergio Sollima
- 1964 - 3 notti d'amore, regìa ad Renato Castellani, Luigi Comencini e Franco Rossi
- 1964 - Il piacere e l'amore (La ronde), regìa ad Roger Vadim
- 1964 - Week-end a Zuydcoote, regìa 'd Henri Verneuil
- 1965 - Oggi domani dopodomani, regìa ad Marco Ferreri
- 1965 - La bugiarda, regìa ad Luigi Comencini
- 1965 - Made in Italy, regìa ad Nanni Loy
- 1966 - Il marito è mio e l'ammazzo quando mi pare, regìa ad Pasquale Festa Campanile
- 1966 - Madamigella di Maupin, regìa ad Mauro Bolognini
- 1966 - Non faccio la guerra, faccio l'amore, regìa ad Franco Rossi
- 1966 - Adulterio all'italiana, regìa ad Pasquale Festa Campanile
- 1966 - L'armata Brancaleone, regìa ad Mario Monicelli
- 1967 - Intrighi al Grand Hotel, regìa ad Richard Quine
- 1968 - Una ragazza piuttosto complicata, regìa ad Damiano Damiani
- 1968 - La notte è fatta per... rubare, regìa ad Giorgio Capitani
- 1968 - La matriarca, regìa ad Pasquale Festa Campanile
- 1969 - Se è martedì deve essere il Belgio (If It's Tuesday, This Must Be Belgium), regìa ad Mel Stuart
- 1969 - Certo, certissimo, anzi... probabile, regìa ad Marcello Fondato
- 1970 - Con quale amore, con quanto amore, regìa ad Pasquale Festa Campanile
- 1971 - Il gatto a nove code, regìa ad Dario Argento
- 1972 - La schiava io ce l'ho e tu no, regìa ad Giorgio Capitani
- 1972 - Un uomo dalla pelle dura, regìa ad Franco Prosperi
- 1972 - Causa di divorzio, regìa ad Marcello Fondato
- 1972 - La sedia a rotelle (Un meurtre est un meurtre), regìa 'd Étienne Périer
- 1973 - Cari genitori, regìa 'd Enrico Maria Salerno
- 1973 - Storia di una monaca di clausura, regìa ad Domenico Paolella
- 1974 - La via dei babbuini, regìa ad Luigi Magni
- 1975 - Los pájaros de Baden-Baden, regìa ad Mario Camus
- 1975 - La parola di un fuorilegge... è legge!, regìa 'd Antonio Margheriti
- 1976 - Febbre da cavallo, regìa ad Steno
- 1976 - Bruciati da cocente passione, regìa ad Giorgio Capitani
- 1978 - Per vivere meglio, divertitevi con noi, regìa ad Flavio Mogherini
- 1980 - Io e Caterina, regìa 'd Alberto Sordi
- 1980 - Rag. Arturo De Fanti, bancario precario, regìa ad Luciano Salce
- 1980 - I seduttori della domenica, regìa ad Dino Risi
- 1981 - Miele di donna, regìa ad Gianfranco Angelucci
- 1984 - Claretta, regìa ad Pasquale Squitieri
- 1989 - Scandalo segreto, regìa dla Monica Vitti
- 2000 - Tandem, regìa ad Lucio Pellegrini
- 2002 - Joy - Scherzi di gioia, regìa 'd Adriano Wajskol
- 2004 - Promessa d'amore, regìa 'd Ugo Fabrizio Giordani
- 2004 - Te lo leggo negli occhi, regìa dla Valia Santella
- 2005 - Dalla parte giusta, regìa ad Roberto Leoni
- 2007 - L'uomo privato, regìa 'd Emidio Greco
- 2009 - Alice, regìa 'd Oreste Crisostomi
- 2012 - I più grandi di tutti, regìa ad Carlo Virzì
- 2014 - Ti sposo ma non troppo, regìa ad Gabriele Pignotta
- 2019 - La vacanza, regìa 'd Enrico Iannaccone
Discugrafìa
Àlbum
- 1963 - Catherine Spaak
- 1965 - Noi siamo i giovani...
- 1970 - Promesse... Promesse... insém a Johnny Dorelli
- 1973 - Toi et Moi insém a Johnny Dorelli
- 1976 - Catherine Spaak
- 1978 - Cyrano insém a Domenico Modugno
- 2011 - U Spaak
Culegamènt estéran
Nòti
- ↑ Catherine Spaak, quàtar matrimòni e 'n arèst: la gh'è stada purtàda via la fiōla cun l'acùśa 'd «muralità dùbia» Il Corriere della Sera, 17 'd Avrìl dal 2022
Wikiquote contiene citazioni di o su Catherine Spaak
Wikimedia Commons contiene file multimediali su Catherine Spaak
