Aśèca-garbùj

C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn

Aśèca-garbùj 'l è 'n scutmàj piupê adós a 'n avochêt dal lechéś, dèint'r in dal romàṅś e-stóric di Promès e-Spōś dal Manśòun.
A catòm cal persunàǵ chè in dal III capìtol dal romàṅś, quand la mèd'r Agnēś edla Lucìa l'al tōś in bâl perchè la crèd che da òm ed lēǵ, chilò al sapia catèr la manéra 'd maridèr i só śóven anc se 'l curê don Abòndi al 'n vōl briśa. Dòunca l'Agnēś la spedìs al Rèins in sitê, in dû 'l stà 'd cà 'l avochêt, perchè al s faga cunsilièr.
'Rivê là da ló, al Rèins al gh'lasa quater capòun in cumpèins a la serva edla cuśèina, che acsè l'al pōl fèr intrèr in dal stùdi edl avochêt: chilò al pêr subìt gintîl, umàṅ, vers al Rèins, e anc al gh'lēś na grida ch'la fà pròpia a 'l só chêś. Mo mia trop in là, al Rèins al gh'fà capìr che lò 'l è la vìtma 'd un brùt tîr dal potèint don Rodrîg.
'N'l ìs-el mai dìt! 'L avochêt al n'in vól mia savér ed jutèr un pover galantòm ch'al n's cata mia dala stèsa banda dal potèint: « Serva, dê-gh bèin indrē la roba ch'l ìva purtê in sà, che mè a 'm in lêv el màṅ! » al siga subìt in dla cuśèina per mandèr via ded lè al Rèins.
Più in là in dal romàṅś difàti, in dal V capìtul, a s cata n'ètra volta 'l Aśèca-garbùj in dla cà dal potèint don Rodrîg, in cumpagnìa di só amìg e pera, dintór'n a la só tevla, ch'a n'gh'pêr vera 'd dir sàimp'r ed sè a chi gh'cmànda dabòun.

Aśèca-garbùj

Vōś lighèdi

Èter prugèt

Colegamèint estèren

Noti e referèinsi