C'l artìcul chè 'l è scrit in Miranduléś Emiliàn

Giuliano Amato ch'l à fat un preliéṿ fursóś “una tantum” su i cònt curènt dgl'itagliàṅ in dal 1992


Una tantum (literalmènt una sōl) l'è na manéra 'd dir parsialmènt latìna ch'a s dróa anc da 'l nòstri bandi p'r indicàr la situasiòṅ in dua 'n quèl al vîṅ fat na vòlta sōla e pò basta.

Cla manéra 'd dir chè l'è druàda da spés in camp finansiàri par batśàr un quèl ch'a gh'è da pagàr na vòlta sōla cuma na tasa straurdinària, famóś 'l è dvintâ 'l preliéṿ fursóś fat da 'l prim minìstar Giuliano Amato in dal 1992 su i cònt curènt dgl'itagliàṅ par salvàr al franc da gl'atàc speculatìṿ di marcâ[1], na capàra in di cuntràt 'd afìt o par gl'uténsi e i bèsi ch'a gh'è da dar par l'iscrisiòṅ a n'asuciasiòṅ.

A gh'è da dir che dal vòlti la gint, e i pulìic specialmènt, i faṅ cunfuśiòṅ cardénd che Una tantum a vója dir piutòst “na vòlta ógni tant”.

Vóś ligàdi

Culegamènt estéran

Nòti