Sorbole... che romagnola

C'l artìcul chè 'l è scrit in Miranduléś Emiliàn

Sorbole... che romagnola

La Riuzzi e Ciavarro in na figùra dal film
'D un Dio... ag rumagnōla!
1976
Regìa: Alfredo Rizzo
Scritōr: Alfredo Rizzo • Piero Regnoli
Atōr: Maria Rosaria RiuzziMassimo Ciavarro
Luciano PigozziMario PisuRia De Simone
Luciana LuppiCristina GradoMilly Corinaldi
Carlo RizzoLuca SportelliRina Mascetti
Müsica: Ubaldo Continiello
Léngua: ItagliàṅVènet
Dürä dal film: 95 minüt
Nasiōṅ: Itàglia


Sorbole... che romagnola (’D un Dio... ag rumagnōla!) l'è na cumèdia dal gènar eròtic dal 1976 'd Alfredo Rizzo ch'al l'à anc scrita insém a Piero Regnoli.

La canta dal gènar lis ch'a s sènt a 'l inìsi dal film la s ciàma "Madonna romagnola" e l'è cantàda par la “Caterina”.

Sunt

La rumagnōla Orietta Foresi (Maria Rosaria Riuzzi) la fà la guìda par turìsta insìma a di pùlman par na sucietà ad Ravéna. Un dè, méntar 'l è in viàś su qvél ad Giacomo (Jacques Stany), a gh'è 'n guàst e lē l'è custréta a śmuntàr śò méntar lò al và in paéś a dmandàr-'n òṅ sustitutìṿ. A la fiṅ tut a s giùsta e la dóna, insém a la cumitìva, la riva in d'l albèrg “Roma” 'd Attilio (Luciano Pigozzi) cuma stablî.

In dal paiśèṅ ad Fontebella a gh'è 'l sìndig Federico (Carlo Rizzo) ch'al gh'à na mujér c'n i bafi, l’Agnese, al prēt vènet don Gaudenzio (Mario Pisu) e la sò perpétṿa napulitàna, l’Assunta (Milly Corinaldi), e na scaja dimóndi sfaciàda, l’Isotta (Ria De Simone), ch'la và cun tut anc cun Federico e c'n al farmacìsta (Giuseppe Zappulla). Pò a gh'è la sarta Marta (Cristina Grado) e 'l sò anvōd Paolo (Massimo Ciavarro), un śuvnòt ch'al pénsa sōl a la ginàstica e a 'lvàr di péś e minga a cal dóni.

In tut al manéri al prubléma più grand par l’Orietta 'l è ch'a n è minga rivâ 'l vàglia dal pagamènt parchè la dita turìstica in dua la lavóra l'è drē a 'ndàr a gambi p'r ària. La mujér dal pruprietàri dla pensiòṅ, la Marianna (Luciana Luppi), la ciàma 'l maresiàl Nicolino Starni (Luca Sportelli) parchè la vōl i sò bèsi ma lò al n gh'è minga esénd andâ a gusàr da l’Isotta sénsa dir gnint a sò mujér, l’Egle (Rina Mascetti). Par risòlvar la questiòṅ a s decìd ch'la rumagnōla la gh'à 'd armàgnar lè a sarvìr in fiṅ tant ch'al dèbit 'l è stâ pagâ. Attilio al vrév un pagamènt in natùra ma l’Orietta la n gh sènt briśa par c'l uréć lè. Par śluntanàr-la da sò marè, cun 'l ajùt dl’Egle, la Marianna la fà in manéra che la furastéra la vaga a lauràr da la Marta. L’Orietta la s mét in tèsta ad far śmagrìr cal budlòni dal mujér di óm dal paéś, in manéra ad tgnir-'s-i stric, e ad dar na daśdàda a Paolo ch'al n fà a mènt a cal dóni gnanc s'al li véd cavàdi śò.

Culegamènt estéran