Putàna

(Reindirizzamento da Scaja)

C'l artìcul chè 'l è scrit in Miranduléś Emiliàn

Na sòcla 'd strada


La putàna, cgnusùda anc cuma luśla, scaja, rója, nimàla, sòcla, vaca, scarciàna o, in na manéra minga tant precìśa, buchinàra, l'è na dóna ch'la fà sès par bèsi, qvàl lè 'l è 'l sò mistēr, la scampa acsè. A gh 'n è anc ad qvéli ch'i al fànan sōl dal vòlti, minga sèmpar, giùst par cavàr-as via na quàlc vója cuma cumpràr-as na burséta o 'n pâr ad scarpi nóvi.

La putàna la pōl catàr i sò cliènt par strada, miténd-'s adòs di vistidèṅ tut scalvî e s'a gh'è fréd l'impìsa di fōg, in cà sua miténd di anùnsi su di sit internet (rój 'd clas ciamàdi “escort”) o su i giurnài cuma s'la faghìs di sfrēg ma la gint la capìs pò listés, laurànd in di night club o in un quàlc caśèṅ (pruibî però in Itàglia), stand dènt'r a dal vedrìni (a sucéd in Ulànda) o finénd in dal maṅ 'd un qualc papòṅ ch'a gh pénsa lò a mandàr-'g i óm e a purtàr-ag pò via dagnóra tut i bèsi ch'l'è bòna 'd far sù.

In dal mónd cal mistēr chè 'l è dit “prustitusiòṅ”, da 'l latìn prostituĕre (pro, "davànti", e statuere, "métar"), e a s diś al sia 'l più vèć a 'l mónd. Al pōl èsar fat in na manéra libra o cun dal règhli a secónd dla léǵ dal pòst ma a gh'è anc di stat ch'i gh vànan śò dûr dand la péna 'd mòrt par cal spurcaciòni lè o i sò cliènt. Da di atri bandi i aṅ batśâ di „quartēr a luś rósi“ p'r a n dar minga in d'l òć, fóra di pē praticamènt.

In Itàglia vénd'r al sò còrp a s pōl far, qvél ch'l è pruibî 'l è dasfrutàr la prustitusiòṅ cuma dar in afìt al cà p'r al gusàdi o far i papòṅ. In tut al manéri cal dóni lè i èṅ custréti a far-'l ad nascòst parchè al stat al n arcgnós minga cal mistēr lè cuma 'n lavōr dabòṅ anc s'adès a gh'è di pulìtig, cuma Matteo Salvini, ch'al vrév tasàr al putàni par pagàr, c'n i bèsi ch'i mùcian sù, 'l aśìl nid a i putèṅ[1].

Manéri ad dir

  • (CARPŚ) Vìa Cantaràna, ogni scrana na putàna: a Carp a s ciamàva "vìa Cantaràna" quèla ch'la gh'à per targa scrit "vìa Brennero", e indû a s cónta che soquànt an indrē, cal dòni ch'i stavan lè 'd i fìsan un mistēr dimòndi antìg.

Soquànt cont

  • (CARPŚ) Al marì gelōś e la carióla
A gh'era un vilàṅ dimòndi dimòndi gelōś edla só bela spóśa, mo però lò tùt i dè al gh'ìva d'andèr a lavurèr luntàṅ da cà cun la só carióla.
Mèinter ch'al la cùcia, 'l è drē a pinsèr a só mujér, ch'a gh'tòca sèinper ed lasèrla a da per lē mèinter che lò 'l è vìa a lavurèr.
E pèinsa e pèinsa, e pèinsa e pèinsa, anc la carióla la śgnola e la śgnòla, la śgnola e la śgnòla e, sèinper più precìśa, la gh'sugerìs "Tuti vac cal dòn, tuti vac cal dòn, tuti vac cal dòn..."
Tùt ind un mumèint, al marì al prìla la carióla, ch'al gh'à da turnèr subìt indrē vers cà: "’T 'l ò dìt, ’t 'l ò dìt, ’t 'l ò dit..." adèsa a gh'śgnola drē la carióla...
(Scultèda in piàsa soquànti volti)

Nòti

Àtar prugèt