C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn Emiliàn

Na pulèinta in dal parōl.

La paparùcia l'è 'n piât tradisionêl dal canpàgni emigliàni, che 'l reśdóri i purtèv'n in tèvla anc despès perché nutriìnt, bèin esènd econòmic. A s trata dla pulèinta śala cunsèda coi faśō bèin côt anca lōr in ùmid. In na manéra più generèla a s descòr ed paparùcia anca p'r un pultìj o per n'armis'ciànsa śmulèdga[1].

Manéri 'd dìr

  • (EGL) I putèin i śóghen ala paparùcia, (IT) I bimbi stanno giocando col fango.
  • (MUD) S'a vâg in cla paciarèina, 'm inpaciarinaròja?[2] (IT) Se vado in quel fango, m'infangherò?

Vōś lighèdi

Èter progêt

Colegamèint estèren

Noti e referèinsi

  1. (EGL) e (IT) "Dizionario del dialetto carpigiano" dal G. Malagoli e dl'A. M. Ori, Mòdna, 2011.
  2. (MUD) e (IT) "Vin chè, va 'là!", dal Giuseppe di Genova, Ed. Il Fiorino, Mòdna, 2009, paǵ. 81.