C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn Emiliàn

La prìma mujēr dal Śvàṅ Fatōr, óli su tela dal 1864.

La mujēr (moglie in itagliàṅ) l'è la cumpàgna dal marì dôp ch'a s è selebrê al matrimóni.
Mujēr a s armâgn infintànt che 'l matrimóni al dura, e difât dôp 'd un divórsi lē la lasa lè 'd èser mujēr, o dôp la mort dal marì, lē la dvèinta vèdva.

Manéri 'd dìr

  • (CARPŚ) Tōr mujéra, (IT) Prendere moglie.[1]
  • (CARPŚ) La bòuna mujēr la fà 'l bòun marì,[2][3] (IT) La buona moglie fa il buon marito.
  • (BLG) La mujéra l'e come la carióla, la vol tgnuda onta, se no la sćirla, (IT) La moglie è come la cariola, dev'essere mantenuta unta altrimenti cigola.

(PRA)

«
...Chi gh'ava una crous veccia, chi una noeuva,
Von ranca so mojera, mettsla in gropa,
Sbrajand « 'na croeus pu granda la nè s'troeuva! »»
(In "Poesie in dialetto parmigiano", Dal Dmènic Galaverna, Pèrma, 1870, II Vlùm, paǵ 37)


Vōś lighèdi

Èter progêt

Colegamèint estèren

Noti e referèinsi

  1. (CARPŚ) e (IT) Dizionario del dialetto carpigiano, dal G. Malagoli e dl'A. M. Ori, Mòdna 2011.
  2. Ibidem.
  3. (IT) e (diferèint dialèt) In "La donna e i proverbi", a s léś: „La bona moj la fa e' bon marì”, sesiòun "Emilia", paǵ 8, Milàṅ, 1970.