Śbafi
C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn |
I śbafi[1], o barbìś in mudnéś,[2][3] (baffi in itagliàṅ e barbigi in 'n itagliàṅ un pô antiquê[4]) gl'ìn di ciùf ed pēl dla ghìgna ch'i crèsen 'd sòt'a 'l nêś specialmèint ed chi òm (col mudnéś "barbìś" a s intènd anca el baśèti ed chi òm e i baîś[5] di tôc[6]).
I śbafi i pólen èser radû vìa insèm ala bèrba o anca tgnû in ghìgna con o sàinsa la bèrba. Ed lung a 'l tèimp el manéri ed petnèr e 'd rad'r i śbafi i nn'ìn minga sèimper stèdi cumpàgni. A s in vdiva dimòndi in di artrât 'd òm ed soquànt sécol pasê.
Manéri 'd dìr
- (MUD) I barbìś dal tòch, (IT) I bargigli del tacchino.[7]
- (BLG) Pluchèrs i bâfi[8] (IT) Leccarsi i baffi.
- (CARPŚ) Î-'v vìst la Marìa śbafiòuna? (IT) Avete visto la Maria baffona?
Vōś lighèdi
Noti e referèinsi
- ↑ (CARPŚ) e (IT) In dal "Dizionario del dialetto carpigiano" ed Grasiàn Malagòli e Anna Marìa Ori, Mòdna 2011, a s escrìv: „ṡbaafi”.
- ↑ (MUD) e (IT) "A m'arcòrd - Dizionario enciclopedico del dialetto modenese", ed Sander Bellèi, Frèra, 1999.
- ↑ (MUD) e (IT) Secònd al "Vocabolario etimologico del dialetto modenese" ed Sìlvio Cevolani edl Istituto Settecani, Mòdna, 2011, la paròla barbìš la deśgnarèv da 'l latèin barbitium.
- ↑ (MUD) e (IT) Ibidem.
- ↑ (CARPŚ) e (IT) In dal "Dizionario del dialetto carpigiano" ed Grasiàn Malagòli e Anna Marìa Ori, Mòdna 2011, a s escrìv: „baìiṡ”.
- ↑ (MUD) e (IT) "Vocabolario etimologico del dialetto modenese", idem.
- ↑ (MUD) e (IT) "A m'arcòrd", idem.
- ↑ (IT) e (BLG) "Dizionario Bolognese" ed Gigèn Livra e Daniél Vidêl, Milàṅ, 2012.
Èter progêt
- Wikimedia Commons contiene file multimediali su Śbafi
- Wikizionario contiene la voce di dizionario «Śbafi»
Colegamèint estèren
- (IT) La vóś in sìm'a 'l vucabulàri Treccani.
- (IT) D'indû a deśvìn al só nòm in sìm'a etimo.it.