Una giornata particolare
|
C'l artìcul chè 'l è scrit in
Miranduléś |
 Una giornata particolare
| ||
 Mastroianni e la Loren in na figùra dal film | ||
| Na giurnàda particulàr 1977 | ||
|---|---|---|
| Regìa: Ettore Scola | ||
| Scritōr: Maurizio Costanzo Ruggero Maccari • Ettore Scola | ||
| Atōr: Sophia Loren • Marcello Mastroianni John Vernon • Patrizia Basso • Françoise Berd Alessandra Mussolini • Tiziano De Persio | ||
| Müsica: Armando Trovajoli | ||
| Léngua: Itagliàṅ | ||
| Dürä dal film: 110 minüt | ||
| Nasiōṅ: Itàglia • Cànada | ||
Una giornata particolare (Na giurnàda particulàr) 'l è 'n film dramàtic dal 1977 'd Ettore Scola preśentâ a 'l 30śum Fèstival ad Cannes.
'L è stâ candidâ a dū Prèmi Òscar (in dal categurìi „Film furastēr“ e „Atōr prutagunìsta“) e 'l à vins un Golden Globe, dū Dàvid ad Dunatèl e tri Nàstar 'd Argìnt. Fra i prutagunìsta dla pelìcula a gh'è anc na śōvna Alessandra Mussolini, in dla vita anvōda ad Benito (nunòṅ) e dla Sophia Loren (sîna).
Sunt
'L è al 6 ad Maǵ dal 1938 e Róma l'è in fèsta parchè Adolf Hitler 'l è in sità p'r incuntràr-as cun Benito Mussolini. Tut i èṅ andâ in piàsa par véd'r al Führer a part l’Antonietta (Sophia Loren), màd'r ad siē fiōi visiâ e mujér 'd un fasìsta sfegatâ, Emanuele (John Vernon). La dóna la fà la raśdōra e la gh'à da tgnir adrē a 'l palàs armàś vōd o dagnóra. Quànd a gh scapa via 'n uśèl dumèstic, chi lē la dmanda ajùt a 'n sò vśèṅ 'd cà ch'la n gh'iva mai fat a mènt, Gabriele (Marcello Mastroianni). Chi lò, ch'l éra drē a pinsàr ad cupàr-as, na vòlta al fava 'l radiucrunìsta par la EIAR ma adès 'l è stâ lasâ a cà da l'aśiénda 'd Stat.
I dū i dvènt'n amìg anc s'la purtinàra (Françoise Berd) la gh cunsìlia 'd astàr-'g a la larga parchè chi lò «'l è 'n lunàtig, un brut sugèt». Par scapàr via par 'n àtim da na vita da schiva in dua la gh'à sèmpar 'd armàgnar schisa e pinsànd che Gabriele al fus interesâ a lē, la dóna la gh próa sèg méntar la dasténd i pagn ma a n gh'è gnint da far parchè 'l óm al gh cunfésa 'd ès'r un fnòć e 'l è par cal mutìṿ lè ch'l è stâ licensiâ. Par la deluśiòṅ lē la gh mòla 'n sćiàfòṅ ma pò a sucéd ch'i finìs'n a lèt dabòṅ, dū anmi da par lōr ligàdi da 'n destîṅ cumpàgn.
Méntar Gabriele al vèṅ purtâ via da dū carabinēr p'r èsar mandâ a 'l cunfîṅ in Sardéggna, l’Antonietta l'è custréta a turnàr a far la sò vita di tut i dè insém a 'l sò marè padròṅ ch'al vōl far-ag far 'n àtar fiōl da ciamàr Adolfo.