Superior stabat lupus
|
C'l artìcol chè 'l è scrit in
Carpśàn |
Superior stabat lupus l'è na manéra 'd dìr latèìna tolta in prêst da na fòla dal Féder ch'la còunta c'ma 'n lōv al gh'la cavìs, dôp ed soquànt pretèst, a saltèr adôs a 'n agnêl ingiustamèint.
La fòla, acsè c'ma la manéra 'd dìr, la farèv vèder, anc a dìta dl avtōr, c'ma la prepotèinsa la n's lasa minga indrē gnìnt, e ansi la vōl sàimper vìns'r el partìdi a tùt i còst.
«
Ad rivum eundem lupus et agnus venerant, siti compulsi.
Superior stabat lupus, longeque inferior agnus.
Tunc fauce improba latro incitatus iurgii causam intulit:
"Cur - inquit - turbulentam fecisti mihi aquam bibenti?"
Laniger contra timens:
"Qui possum - quaeso - facere quod quereris, lupe? A te decurrit ad meos haustus liquor."
Repulsus ille veritatis viribus:
"Ante hos sex menses male - ait - dixisti mihi".
Respondit agnus:
"Equidem natus non eram!"
"Pater, hercle, tuus - ille inquit - male dixit mihi!"
Atque ita correptum lacerat iniusta nece.
Haec propter illos scripta est homines fabula qui fictis causis innocentes opprimunt.»
Superior stabat lupus, longeque inferior agnus.
Tunc fauce improba latro incitatus iurgii causam intulit:
"Cur - inquit - turbulentam fecisti mihi aquam bibenti?"
Laniger contra timens:
"Qui possum - quaeso - facere quod quereris, lupe? A te decurrit ad meos haustus liquor."
Repulsus ille veritatis viribus:
"Ante hos sex menses male - ait - dixisti mihi".
Respondit agnus:
"Equidem natus non eram!"
"Pater, hercle, tuus - ille inquit - male dixit mihi!"
Atque ita correptum lacerat iniusta nece.
Haec propter illos scripta est homines fabula qui fictis causis innocentes opprimunt.»
(LA)(La fòla Al lōv e 'l agnêl dal Féder, I sécol dôp Crìst)
«
A 'n rîv i éren gnû un lōv e 'n agnêl ch'i gh'ìven sē.
Al lōv al stèva più in élta e 'n pô più in là 'd sòta a gh'stèva 'l agnêl.
Dòunca 'l lōv, cucê dala só faṁ sàinsa fin, al serchèva la manéra 'd litighèr:
"Perchè - al dgiva - 'm stê-'t a spurchèr l'àqua ch'a bèv?"
'L agnêl, cun la termarìa adôs:
"Cuma prèv-j-a - a dmand - fèr quêl te dî, lōv? L'àqua la scòr śò da 'l tô a 'l mé bbùdi."
Pùnt in dal vîv dala forsa dla veritê:
"Sē mēś fà - al dîś - 't ìv ciacarê mêl ed mè".
'L agnêl al rispònd:
"Mo se mè a nn'era incòr nê!
"Alóra tó pèder, 'd un dìo, - al gh' dìś - al 'm ìva ciacarê mêl! E dgènd acsè 'l al masa ingiustamèint.
Cla fòla chè l'è scrìta per chi òm ch'i mèten sòta di inosèint cun dal scuśi felsi.»
Al lōv al stèva più in élta e 'n pô più in là 'd sòta a gh'stèva 'l agnêl.
Dòunca 'l lōv, cucê dala só faṁ sàinsa fin, al serchèva la manéra 'd litighèr:
"Perchè - al dgiva - 'm stê-'t a spurchèr l'àqua ch'a bèv?"
'L agnêl, cun la termarìa adôs:
"Cuma prèv-j-a - a dmand - fèr quêl te dî, lōv? L'àqua la scòr śò da 'l tô a 'l mé bbùdi."
Pùnt in dal vîv dala forsa dla veritê:
"Sē mēś fà - al dîś - 't ìv ciacarê mêl ed mè".
'L agnêl al rispònd:
"Mo se mè a nn'era incòr nê!
"Alóra tó pèder, 'd un dìo, - al gh' dìś - al 'm ìva ciacarê mêl! E dgènd acsè 'l al masa ingiustamèint.
Cla fòla chè l'è scrìta per chi òm ch'i mèten sòta di inosèint cun dal scuśi felsi.»
(MUD)
