Il vero e il falso (film)

C'l artìcul chè 'l è scrit in Miranduléś Emiliàn

Il vero e il falso

La Pitagora e Terence Hill in na figùra dal film
La véra e la bala
1972
Regìa: Eriprando Visconti
Scritōr: Lorenzo Gicca Palli
Luigi Malerba • Eriprando Visconti
Atōr: Terence HillAdalberto Maria Merli
Martin BalsamPaola PitagoraShirley Corrigan
Maria Teresa AlbaniEttore GeriGiorgos Kovaios
Müsica: Giorgio Gaslini
Léngua: Itagliàṅ
Dürä dal film: 99 minüt
Nasiōṅ: Itàglia


«
La lòta a la màfia la gh'à na fàcia nóva.»
(Tagline dal film)


Il vero e il falso (La véra e la bala) 'l è 'n śal dramàtic dal 1972 'd Eriprando Visconti.

'L è stâ girâ in dal Lasi, in dal sità 'd Róma, Latìna e Sabàudia.

Sunt

A séguit dla mòrt dla benśinàra juguślàva Norma Zeitzler (Shirley Corrigan), ch'la vivìva da par lē in na cà bandunàda in dla campàggna 'd Latìna faghénd anc la putàna, la pulisìa la fà dgl'indàśin e la vîṅ a savēr ch'la n è mia mòrta bruśàda viva in dal sò rùstic par na daśgràsia ma ch'l'è stada masàda c'n un cōlp ad pistòla, a gh'è anc un casadōr (Giorgos Kovaios) ch'l à sintî 'l ciòc dal spâr.

A prucès a gh finìs na dóna dal pòst ciamàda Luisa Santini (Paola Pitagora) ch'in pasâ la s éra quistiunàda da spés sèg parchè l'andàva a lèt cun sò marè Claudio (Adalberto Maria Merli). Qval lè 'l è 'n fat ch'i al saìvan tut, inólt'r in cà la gh'iva anc n'arma da fōg, ch'al gh'à lasâ in eredità sò pàdar, cumpàgna a qvéla druàda par masàr la scaja. Al giùdas Turrisi (Martin Balsam), ch'al gh'à vója 'd far caréra e 'd andàr a lauràr a 'l palàs 'd giustìsia dla capitàl, al sèra in présia 'l caś cundanànd la dóna a déś an ad parśòṅ. Al sò avucàt De Vecchi (Ettore Geri), ch'al la créd culpévula e ch'al gh arcòrda che qvél ch'a diś al giùdas l'è sèmpar la véra erga omnes, 'l è cuntènt acsè parchè a n è mia stada cunsideràda la premeditasiòṅ dònca la gh'è anc andàda bèṅ mént'r invéci c'l àt'r avucàt, Marco Manin (Terence Hill), al n è briśa cuntènt dla deciśiòṅ. A n cardénd piò a la giustìsia, chi lò al gh dà 'n taj c'n al penàl sarnénd ad lauràr sōl in dal sivìl.

Sèt an dòp la Luisa l'è mandàda libra parchè i gh in cundónan tri parchè la s éra cumpurtàda bèṅ. Turnàda a cà la masa davànti a i òć ad sò marè la Zeitzler ch'la n éra minga mòrta in alóra esénd al còrp qvél dna turìsta tedésca, l’Edith Mollendorf (Isabelle Marchall), dònca l'éra tuta na bala par far in manéra che Claudio al psis vìvar cun la sò amànta, ch'l'iva tòlt 'n àtar nóm fals in cal méntar, sénsa na mujēr fra i pē. Quànd Turrisi, rendénd-as cònt che la vitma l'è la juguślàva dabòṅ, al manda a ciamàr la Luisa, chi lē la gh diś ch'al cadàv'r al n è minga qvél dla Norma parchè lì lē la l'iva bèla cupàda déś an prima. Mo a cuntàr-la tuta la n è briśa lē a dir-al, 'l è stâ lò cun la sò senténsa 'd cundàna ch'al 'l à scrit négar su biànc dònca a n s in pōl gnanc ciacaràr insìma, stand a la léǵ.

Culegamènt estéran