Giuliana De Sio
|
C'l artìcul chè 'l è scrit in
Miranduléś |
La Giuliana De Sio (Salèrun, 2 'd Avrìl dal 1957) l'è n'atōra itagliàna, vinsidōra ad dū Dàvid ad Dunatèl p'r i sò rōi da prutagunìsta in di film Io, Chiara e lo Scuro dal 1983 e Cattiva dal 1992.
In dal sò caréra l'à laurâ da spés a teàtar, cuma in di spetàcui „Scene di caccia in bassa baviera“ bèla purtâ in di schérum in un film tedésc umònim dal 1969 e „Notturno di donna con ospiti“, e in televiśiòṅ, cuma in Cuore ad Luigi Comencini, La piovra 3, Il bello delle donne e Caterina e le sue figlie.
L'è la surèla più pìcula dla cantànta Teresa De Sio.
Biugrafìa
La De Sio la crés e la stùddia a Cava di Tirêṅ pò a daśdòt an la và a star a Róma a cà 'd un sò amìg. Lè la cgnós al cap dna cumùna 'd hippy ad Terrasini e la sa stablìs là par soquànt méś, pò la tórna a Róma òspit dla sò amìga Teresa Ann Savoy. In cal méntar la cgnós Alessandro Haber ch'al la cùcia a far l'atōra. Dòp avér laurâ cun Elio Petri, ch'al dvintarà in séguit al sò muróś, in di prim an Utànta la tōś part a Scusate il ritardo ad Massimo Troisi e a Io, Chiara e lo Scuro ch'a gh fruta 'n Dàvid ad Dunatèl e 'n Nàstar 'd Argìnt.
In dal 1984 la gira Cento giorni a Palermo, pò la lavóra cun di regìsta quài Carlo Lizzani, Mario Monicelli e Maurizio Ponzi.
Brighi
- La De Sio l'à fat càuśa a Dario Argento quànd chi lò 'l à sarnî a 'l sò pòst, in dla part dla prutagunìsta dal sò film Opera dal 1987, l'atōra Cristina Marsillach quànd a parìva ch'la part la fus sua[1].
- In dal 2015, durànt n'intervìsta in televiśiòṅ a La vita in diretta, la s è bcada dimóndi cun la Cristina Parodi dgénd-ag «A gh'ò da ripétar sèmp'r i stés quèi e pò a m fiàc. Lasa da na banda 'l cupiòṅ, và fóra da i schéma, fà'm na dmanda che ninsòṅ a n m à mai fat», «Tè na fiōla di fiōr? Lasa pèrdar, và là. At tulìṿ al tè c'n al tò amìghi, 'l è 'n àtar quèl», «Figurém-as s'at vîṅ dabòṅ a véd'r-um a teàtar. Ta n gh vgnarà mai»[2].
Filmugrafìa
- 1976 - San Pasquale Baylonne protettore delle donne, regìa ad Luigi Filippo D'Amico
- 1979 - Rue du Pied de Grue, regìa ad Jean-Jacques Grand-Jouan
- 1979 - Il malato immaginario, regìa ad Tonino Cervi
- 1982 - Io, Chiara e lo Scuro, regìa ad Maurizio Ponzi
- 1982 - Sciopèn, regìa ad Luciano Odorisio
- 1983 - Scusate il ritardo, regìa ad Massimo Troisi
- 1984 - Uno scandalo perbene, regìa ad Pasquale Festa Campanile
- 1984 - Cento giorni a Palermo, regìa ad Giuseppe Ferrara
- 1985 - Casablanca, Casablanca, regìa ad Francesco Nuti
- 1986 - Speriamo che sia femmina, regìa ad Mario Monicelli
- 1987 - Ti presento un'amica, regìa ad Francesco Massaro
- 1988 - Se lo scopre Gargiulo, regìa 'd Elvio Porta
- 1988 - I picari, regìa ad Mario Monicelli
- 1990 - Feu sur le candidat, regìa dl'Agnès Delarive
- 1991 - Cattiva, regìa ad Carlo Lizzani
- 1992 - Per non dimenticare, regìa ad Massimo Martelli
- 1992 - Donne sottotetto, regìa ad Roberto Giannarelli
- 1994 - La vera vita di Antonio H., regìa 'd Enzo Monteleone
- 1996 - Italiani, regìa ad Maurizio Ponzi
- 1997 - Con rabbia e con amore, regìa 'd Alfredo Angeli
- 1998 - Alexandria Hotel, regìa 'd Andrea Barzini e ad James Merendino
- 1999 - Besame mucho, regìa ad Maurizio Ponzi
- 2002 - Viva la scimmia, regìa ad Marco Colli
- 2002 - Ti voglio bene Eugenio, regìa ad Francisco Josè Fernandez
- 2004 - A luci spente, regìa ad Maurizio Ponzi
- 2012 - Vorrei vederti ballare, regìa ad Nicola Deorsola
- 2012 - Il console italiano, regìa 'd Antonio Falduto
- 2012 - Ci vediamo a casa, regìa ad Maurizio Ponzi
Culegamènt estéran
Nòti
- ↑ Òpra ad Dario Argento: tut qvél ch'a 'rî vlû savér su Òpra Nocturno, 8 'd Agóst dal 2015
- ↑ La Giuliana De Sio cóntar la Cristina Parodi: «A sòṅ drē a nujàr-um» Vanity Fair, 30 ad Nuvémbar dal 2015