Giovanni Targioni-Tozzetti
|
C'l artìcol chè 'l è scrit in
Carpśàn |
Al Giovanni Targioni-Tozzetti (Livóren, 17 ed mêrs 1863 – lè, al 30 ed maz 1934) 'l è stê 'n puvéta e libretìsta 'd òpera itagliàṅ.
Amîg ed soquànt muśicìsta dal tèimp c'ma dal cunsitadèin Pietro Mascagni, al Targiòun-Tosèti al persuadìva 'l èter só cunsitadèin Menasci a scrìv'r insèm a lò, a quàter màṅ, di librèt per òpera: p'r al Mascagni, la "Cavalerìa rusticàna" dal 1890, "I Ratzau" dal 1892, al "Regìna Diaz" dal 1894 per 'l Umbêrt Giordàṅ, la versiòun itagliàna dal Werther dal Massenet dal 1894, e al "Śanèto" dal 1896.
Da per lò, al Targiòun-Tosèti, al scrivìva al "Silvàno" dal 1895, 'l "Amica" dal 1905, "La spóśa ed Nino" per 'l Adriano Biagi dal 1914, al "Pinòta" dal 1932, al "Neròun" dal 1835.[1]
Vōś lighèdi
- Cavalerìa rusticàna
- Pietro Mascagni
- Guido Menasci
- "I Rantzau"
- "Regìna Diaz"
- Umbêrt Giordàn
- Massenet
- "Śanèto"
- "Silvàno"
- "Pinòta"
- "Neròun"
Colegamèint estèren
- (IT) La só scheda in dl'enciclopedìa Treccani in ligna.
- (IT) Na biugrafìa di tri amîg livornéś, Menasci, Targioni-Tozzetti e Mascagni, in dal sît moket.it.