Gavâsa

Artécol in dialèt arzân

Gavâsa (Gavassa in italiân; Gavassæ in latèin) l'é òna dal j antîghi Véli, incō l'é 'na frasiòun cun 2.589 abitânt (31/12/2009), dal cmûn Rèz.

Geogaféia

L'é int la Pianûra padâna Gavâşsa l'é a 5 km, tra mezanôt e matèina dal cèinter sitê. L'é a i cunfîn cun i cmûn ed Curèz e Sân Martèin. La véla l'é divîşa in tri cèinter: "La Lumêga", "La Véla" e "Cà Nōvi". A sîra l'é bagnêda dal turèint Ròden .

Stôria

Numinêda per la préma vôlta in un documèint ed l'875, Gavâsa l'é stêda proprietê e Matélda ed Canòsa e, dôp la môrt ed la Grancutèsa, l'é pasêda a l'anvōd Guelfo VII dóca de Spoleto.Pó dôp ló al l'à dunê la burghêda a Gherardo Rangoni che, a só volta int al 1176, al l'à dêda a la Cēşa ed Rèz. Int al 1315 Gavâsa l'ēra un cmûn indipendèint, dôp l'é andêda sòta al cmûn e d Rèz, la vîn divîşa, per pôch tèimp, da Rèz dal 1805 al 1807, quând l'é stêda préma unîda al cmûn ed Masinsâdegh, e pó a còl ed Bódri. Sgnêda da un grôs e-şvilóp sitadèin cumincê a la metê ed j ân 1990, la frasiòun la mantîn incòra 'na cumuméia agrécola e servési per la gînta ch' a fân pêren préma ed tót insém a j impiânt ed la parôchia.

Monumèint e pôst interesânt

Cēşa parochiêla ed Sân Floriân, citêda per la préma vôlta in un documèint dal 1171

Strêdi

Gavâsa l'é insém a la vècia strêda statêla 468 ed Curèz, ch' l' unés Rèz a Chèrp incō a gh'é in só pôst 'na strêda nōva e pió modêrna.

Elèinch di léber

Ferdinando Fabbi Guida di Reggio nell'Emilia-Città del Tricolore, Reggio nell'Emilia, 1962

Nôta: cla pâgina ché l'é stêda inviêda cun 'na tradusiòun da Gavassa trâta da it.wikipedia.org.
Guêrda la stôria ed la pâgina uriginêla per cgnòser l'elèinch 'd j autōr.