Francesco Griffo
C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn |
Fransèsc Griffo o Griffi, cgnusû anc c'ma Fransèsc ed Bulògna (Bulògna, vers al 1450 – lè, intór'n a 'l 1518) 'l era stê 'n tipòraf e disgnadōr itagliàn ed caràter tipogràfic. In dal 1475 'l era a lavurèr a Pèdva e 'l fèva di caràter gòtic p'r al tipògraf Pierre Maufer. In dal 1480 'l andèva invéci a lavurèr in Venésia. Al Griffo 'l a'rèv forgê sucesivamèint, p'r al Manùsi soquànt tip ed carâter român tònd e anca ed quī grèc; però masimamèint al dvintèva famōś p'r al sô caràter corsìv aldèin, anca ciamê itàlic, da lò invintê e druê per la prima volta in dal Virgìli dl'edisiòun aldèina dal 1501 e cupiê subìt anca fóra da l'Itâglia: difât cal caràter chè al permetìva a 'l stampadōr ed fèr stèr 'na quantitê più granda ed lèttri anca ind un spàsi più cìc.
Al Griffo al custruirà anc di carâter p'r al Gershon Soncino, 'l Utaviàṅ Petrucci, al Bernardèin Stagnino e 'l Filìp Giunti. Turnê a Bulògna vèrs al 1515, al Griffo al perfesionèva i só caràter corsìv e 'l publichèva in dal 1516-17 dal bèli edisiòun ind un formê cìc, c'ma: 'l Canzoniere e i Trionfi 'dal Petrarca, l'Arcadia dal Sannaśêr, i Asolani dal Bembo, al Labirinto d'amore dal Boccaccio, eli Epistolae familiares dal Ciceròun e 'l Dictorum et factorum memorabilium dal Valèri Màsim.
Ed lùng ai sécol ch'a vgnìva dòp, i caràter che 'l Griffo 'l ìva dissgnê i gh'aràn na granda e lunga influèinsa in dl'êrt edla tipografìa.
Colegamèint estèren
- (IT) La só schéda in sìm'ala Treccani in ligna.