Charlie Hebdo
|
C'l artìcol chè 'l è scrit in
Carpśàn |
Charlie Hebdo 'l è 'n giurnêl satìric setimanêl francéś fundê in dal 1970 a Parì. Al só spirit dimòndi lìber in dal critichêr i bigutìśem, ch'i sìen ed céśa, musulmàṅ, di ebrèi, dla drìta piò in fóra, e via descurènd[1], al gh'à ciamê 'd còunter soquànti vendèti, e difàt in di ùltem an, i gh'avìven anc biśògn dal guèrdi ch'i gh'controlèven al só palàs.
La só storia
I brùt fât dal 7 de śnèr dal 2015
La matèina dal 7 de śnèr dal 2015, vers i 11,30 un grùp ed tri òm armê (ùn ch'l armagnìva dàint'r a la màchina pròunt per scapèr) i gh'la cavèven 'd intrèr in dal palàs dal giurnêl, catèr la stàṅsa in dû i disgnadōr e i redatōr i éren grupê in dla lōr riuniòun setimanèla, e dòp 'd avér inegê a 'l Allah, cui só kalashnikov i sparèven ded sà e ded là infintànt ch'i n'masèven dòdeś persòuni e i n'in frìven soquànt èter. Tra quī masê a gh'éra anc al diretōr dal giurnêl, al Stéphane Charbonnier, ciamê Charb, e soquànt scritōr antîg edla redasiòun (al Cabu, al Tignous, al Georges Wolinski[2],'l Honoré) e dū pulisiòt.
.jpg)
I só disgnadōr
Fìs
Ucaśiunêl
Antîg
- Bernar
- Blutch
- Cabu ('sasinê al 7 de śnèr dal 2015)
- Carali
- Charb ('sasinê al 7 ed śnèr dal 2015)[3]
- Fournier
- Gébé
- Honoré ('sasinê al 7 ed śnèr dal 2015)[4]
- Lefred Thouron
- Mougey
- Jean-Marc Reiser
- Joann Sfar
- Jul
- Siné
- Jacques Tardi
- Tignous ('sasinê al 7 ed śnèr dal 2015)[5]
- Wolinski ('sasinê al 7 ed śnèr dal 2015)[6]
I só redatōr
Fìs
- Gérard Biard (editoriêl, internasiunêl)
- Jean-Yves Camus (i muvimèint dla drìta estrèma)
- Marine Chanel (socêl)
- Sylvie Coma (socêl)
- Zineb El Rhazoui (religiòun)
- Antonio Fischetti (sièinsi, ecologìa)
- Iegor Gran (cronìsta)
- Philippe Lançon (cronìsta)
- Luce Lapin (protesiòun dal besti)
- Laurent Léger (inchièsti)
- Valérie Manteau (crìtica di lìber)
- Fabrice Nicolino (ecologìa)
- Patrick Pelloux (cronìsta, salùt)
- Éric Simon (internasiunêl)
- Jean-Baptiste Thoret (crìtica dal cìnema)
- Mathieu Madénian (cronìsta)
Ucaśiunêl
- Alexandre Benech (i muvimèint edl'estrèma drìta)
- Raphaël Chevrier (sièinsi)
- Hélène Constanty (inchièsti)
- Ben Cramer (nucleêr militêr)
- Lou Forster (crìtica dal teàter)
- Philippe Laurent (stòria)
- Roger Lenglet (inchiesti)
- Jean-Baptiste Malet (reportage)
- Natacha Parra (ambĵnt)
- Luc Richard (Cina, Àśia)
- Gilles Rof
Antîg
- André Adoutte
- Agathe André
- Stéphane Bou
- Michel Boujut
- Sylvie Caster (Charlie Hebdo prìma éra)
- Cavanna (cronìsta)
- Charb (diretōr e cronìsta, 'sasinê al 7 ed śnèr dal 2015)
- Mona Chollet
- Coluche (Charlie Hebdo prìma éra)
- Philippe Corcuff
- Olivier Cyran
- Guillaume Dasquié
- Delfeil de Ton (Charlie Hebdo prìma éra)
- Frédéric H. Fajardie
- Patrick Font
- Caroline Fourest
- Jean-Luc Hees
- André Langaney (crònichi 'd sièinsa)
- Grégory Lassus-Debat
- Guillaume Lecointre (crònichi 'd sièinsa)
- Jean-Patrick Manchette (crònichi 'd sìnema)
- Bernard Maris, alias Oncle Bernard (editoriêl, economìa - 'sasinê al 7 ed śnèr dal 2015)
- Anne-Sophie Mercier (polìtica intèrna)
- Xavier Pasquini (crònichi in sìm'a 'l clericalìśum e a 'l sèti)
- Michel Polac (crìtica di lìber)
- Professeur Choron (Charlie Hebdo prìma éra)
- Patrick Raynal (crìtic leteràri)
- Renaud
- Liliane Roudière
- Emmanuelle Veil
- Philippe Val
- Fiammetta Venner
Eter prugèt
Wikimedia Commons contiene file multimediali su Charlie Hebdo
Colegamèint estèren
Noti
- ↑ (IT) La Stampa
- ↑ (IT) IlGiornale.it
- ↑ (IT) Il Messaggero
- ↑ (IT) Internazionale
- ↑ (IT) RAI News
- ↑ (IT) Il Fatto Quotidiano