Na vòlta in dal nòstri bandi, p'r al prim dè d'l an i putèṅ masć i s alvàvan ad bón óra e i 'ndàvan in dal cà dla gènt a dar al bòṅ Cavdàn a 'l famìji. Al fémni invéci i stàv'n a cà parchè in alóra a s dava a mént a la cardénsa ch'la dgiva che védar na dóna par prima al prim dè ad Śnar 'l arév purtâ mâl.
In cambi di augùr, al famìji i dàvan na bòna maṅ a i masćèṅ che acsè i psìvan muciàr sù dimóndi bèsi.
Quésta chè 'd sóta 'l è la fraś ch'a s dgiva par dar al bòṅ an, cun la tradusiòṅ in Itagliàn:
«
Sono venuto ad augurare un buon Capodanno, che viviate cent'anni, cent'anni e cento giorni, una bella mancia spetta a me; non pretendo né oro né argento, sarò contento di quello che mi darete; e se non mi date niente fa lo stesso, ma domattina vi troverete lungo disteso (morto).»
A sòṅ gnû dar al bòṅ Cavdàn, ch'a scampàdi sènt an, sènt an e sènt-a dè, la bòna maṅ la vèṅ a mè; a n preténd né òr né argènt, quél ch'a m dâ, mè a sòṅ cuntènt; e s'a n m dâ gnint a fà listés, ma dmatìna a v catâ lung dastéś.»
Mia tròp tèimp indrē, al prìm dè dl an nōv, a era custùm che i masćìn i andìsen a busèr in di ùs del cà per fèr i Avgùri 'd Bòun Cavdàn a 'l famìi, mèinter ch'el fèmni i gh'ìven da stèr sarèdi sù in cà infin a 'l meśdè, ch'a s cherdìva ch'i purtìsen sfurtùna. Busê a 'l ùs, al ragasōl al dgìva la só cantilèina:
«
Sono venuto ad augurare il buon Capodanno, che viviate cent'anni, cent'anni e un giorno, una bella mancia spetta a me; la massaia và in casa, non ci andrà per niente, se andrà a prendere qualche soldino, me lo metto nel taschino.»
A sun gnû dèr al bòun Cavdàn, ch'a scampìsi sèint an, sèint an e un dè, la bòuna màṅ[1] la 'm vin a mè; la reśdóra la và in cà, per gnint la n'gh'andarà, s'la và a tōr un quèlc suldèin, a 'm al mèt in dal bisachèin.[2]»
E dòp dl avgùri, la reśdóra o 'l reśdōr i ślunghèv'n un suldèin in del màn dal ragasōl, che acsè al in catèva sù anca un mucîn mia cìc.
Referèinsi
↑ (EGL) e (IT) Dizionario dei Vocaboli più comuni del Dialetto di Carpi tratti in Vera Lingua Italiana dal Giuseppe Saltini dai inìsi edl Otsèint, édit solamèint in dal 2011 c'ma suplemèint dal Disiunàri 'd Carpśàn dla Fundasiòun Casa 'd Rispàrmi 'd Chèrp: "bonaman" cuma mancia in dl Itagliàn
↑ (IT) e (EGL) La condizione contadina e l'esperienza del sacro, pàśna 10, publicasiòun dal Cumùn ed Chèrp, 1982