C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn Emiliàn

'L insògn dal Tartìni col dièvel ch'al gh'sunèva na melodìa meravijóśa, disgnê da 'l Louis-Léopold Boilly in dal 1824.
'L artrât dal Tartìni in na stampa dal 1761.

La Sunèda per viulèin in sol minōr o Al trìl dal dièvel ("Il trillo del diavolo" in itagliàṅ) 'l è 'n pês dimòndi cgnusû dal Giuseppe Tartini.

L'è na sunèda per viulèin e bâs cuntìnev da lò scrìta facilmèint intór'n a 'l 1730,[1] anc s'a n's gh'à minga dal testimognànsi cèri a 'l riguêrd. Difât, bèin che 'l Tartini stès al fùs dimòndi cuntèint dal riśultêt, la só prìma edisiòun la gniva fata dôp edla mort dl avtōr, in dl'antologìa dal 1798 ed Parì "L'art du violon".

A s còunta che 'l Tartìni, per butèr śò cal bràṅ chè, al fùs estê ispirê da 'n insògni ch'l ìva fât, indû 'l dièvel al gh'avrèv sunê na mùśica anca più bèla incòr, da stèr ai pē dal só lêt, e dòunca lò, apèina alvê, 'l avrèv duvû śgagèr-es a scrìver-la subìt, prìma ch'la gh'scapìs da 'l arcôrd.

Strutùra

Al pês al dura un quêrt 'd óra a 'l incìrca. Al s spartìs in tri muvimèint: prìma 'n larghetto affettuoso, pò 'n allegro e dòunca 'n andante-allegro-adagio.

Noti e referèinsi

  1. (IT) "Enciclopedia della musica", ed. Rizzoli, Milàṅ 1972.

Èter progêt

Colegamèint estèren