C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn Emiliàn

Al rè Licaòun ch'al vin canbiê ind un lōv da 'l Śèus, in 'n inciśiòun dl Hendrik Goltzius ed fin Sincsèint.

Al Licaòun (Licaone in itagliàn, Λυκάων in grēc), in dla mitulugìa gréca, 'l era 'n rè dl'Arcàdia, fiōl dal rè Pelàśgi e dl'useanèina Melibèa.

A s còunta che 'l Licaòun al n'fùs briśa na brèva persòuna, e che na volta, ind un diśnèr cun a tèvla anc al Śèus, al gh'śibìs un piât cun rustìda la cherna 'd ùn di só stès fiōl, al Nìtim, per vèder se 'l dìo 'l fùs bòun ed capìr la diferèinsa tremènda. Al Śèus al s 'n adèva e, arliê mìa pôc, al punìva al Licaòun cambiènd-egh la ghìgna in quèla 'd un lōv.

Cun la ninfa Silèina e cun dagli ètri dòni, a secònda dal diferèinti tradisiòun, al Licaòun al gh'avrèv avû sinquànta fiōl e du o tri fióli.

Vóś lighèdi

Èter progêt

Colegamèint estèren

Noti e referèinsi