C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn Emiliàn

Na giaca sportìva col dedàinter un pò cuacê cun dla frōda in del spali e in di fiànc.
La frōda 'd pelìsa dàint'r a 'l capôt dal cantànt rùs Feodor Chaliapin, artrât in dal 1921 dal pitōr Boris Kustodiev.
Al frudèti scóltel chè i servìsen a cuacèr i cusèin.
Un pèra ed stivalèt col dedàinter frudê a culōr vîv.


La frōda[1] (fodera in itagliàṅ) l'è na cuaciadùra ed stófa, più o meno sustgnùda, ch'la stà tachèda a soquànti tapisrìi, cum al stramâs e i cusèin, al divàṅ el pultròuni, o anc tachèda a 'l dedàinter ed soquànt vistî, c'm'a s pōl catèr a 'l intèren ed serti brèghi, 'd serti vésti e in dal giachi, per dèr-egh più 'd elegànsa e cuacèr méj el cuśdùri che altrimèinti i se vdrèven in dl arvèrs.

El frōdi di vistî

El frōdi i vinen cuśìdi a 'l arvèrsa ed soquànt vistî, sia per fèri bliśghèr méj atàc a 'l corp, che per tgnìregh più 'd cheld. I pólen èsr ed séda, cupri, polièster, poliamìda, viscóśa, lana, e cutòun felpê.
In dal dedàint'r ed soquànt vistî a s cata anc dal frōdi ch'i gh'àpien da tgnìr dimòndi cheld, c'ma in di capôt e giubôt per 'l invèren, per i paéś dal Nord, e dòunca el frōdi i sràn ed pēl, ed pelìsa, finta e vera. El frōdi i s caten anch in dal dedàinter ed soquànt stivàj, ed schèrpi ed lùs, ed borsi per sgnōra, ed valìśi e via descurènd.

El frōdi dal tapisrìi

El frōdi di stramâs e di divàṅ egl'ìn sovertùt fati ind un tisû sustgnû, méj s'l è 'd cutòun, ad armadùra uvrèda, e ch'i gh'pósen èser cuśìdi adôs o ès'r-egh sulèdi atâc cun dal sernéri, di ptòun, e anc dal velcher.

Manéri 'd dìr

  • (EGL) Sfrùcia bèin cla frudèta atâc a 'l cusèin! (IT) Infila orsù, la federa sul cuscino!
  • (CARPŚ) La fróda dal paltò,[2]

Vóś lighèdi

Noti e referèinsi

  1. (CARPŚ) e (IT) In dal "Dizionario del dialetto carpigiano" ed Grasiàn Malagòli e Anna Marìa Ori, Mòdna 2011, a s escrìv: fróoda.
  2. Ibidem a s escrìv: „la fróoda dal paltò”.

Èter progêt

Colegamèint estèren