C'l artìcul chè 'l è scrit in Miranduléś Emiliàn

Erich Borchert - Angùstia (1933)
"Horas de angùstia" (Julio Romero de Torres, 1904).

L’angùstia (Angst in tedésc) in psiculugìa 'l è 'n stat 'd ànim dimóndi brut ad patimènt ch'al fà muntàr la preucupasiòṅ e la paùra par na situasiòṅ o 'n turmènt ch'a n s è minga bòṅ ad risólvar da par lò, ad saltàr-'g-an fóra e 'd tgnir sóta cuntròl, dand vita a frustrasiòṅ e malèsar.

Da spés i sugèt angustiâ i gh'aṅ paùra 'd èsar drē a vìvar na daśgràsia o 'd murìr e i n gh pōlan far gnint. A livèl fìśic cal mâł chè 'l è cumpagnâ da spés da batarìa 'd cōr, tarmarìa, sudōr, fadìga a tiràr fiâ, biśógn ad piànśar, śgriśōr o vampi 'd calōr, giramènt ad tèsta e mancamènt.

C'l argumènt chè 'l è stâ tratâ in dal XIX sécul da 'l filòśuf danéś Søren Kierkegaard (ma anc in séguit par Sigmund Freud) ch'al dgiva che 'l óm, ch'al n agìs minga cum al bèsti ma tulénd dal deciśiòṅ strulgàdi, p'r al sōl fat 'd èsar lìb'r in dal sarnìr, al gh'à sèmpar da cunfruntàr-'s in natùra cun l'angùstia saénd che na sarnìda bòna la vōl dir ch'a gh 'n è, a livèl teòric, anc di migliòṅ ad qvéli śbaliàdi.

Culegamènt estéran