Sân Martèin: differenze tra le versioni

Tirêda só insèm a la cêṣa di Capusèin per vrèir dal Marchèiṣ Carlo Filiberto d’Este Sân Martèin, la cêṣa ed Sân Chêrel Borromeo la vîn cunsacrêda int al 1618. Un fêls plafòun in lègn fât da pôch al lôga la vôlta uriginêla. Ind al lêt ed mansèina ed la navêda a gh’è trèi capèli cu altêr. A l’intêren a gh’în dal jôvri impurtânti cme tèili di sècol XVI e XVII, e paliôt in scajôla e altêr intarsiê. Dimòndi impurtânt l’é laltêr magiōr cun al tabernâchel intajê e intarsiê dal sècol XVIII. La tèila in dōve Sân Francèsch al ricêv al piêghi l’é ‘na fatûra ed manēra dimòndi interesânt ânca per la spiegasiòun dal paeṣâg. La tèila dal [[Preśèpi|Presèpi]] l’é ‘na côpia antîga, fōrsi dal têrd Sesèint, dal famōṣ quêder ''Notte'' dal Curèz ch’l ‘ êra ind la cêṣa arzâna ed Sân Prôsper e adèsa l’é a Dresda. Al tèili ed Sân Sebastiân duvîven èsser i laterêl ‘d un grând quêder fât pó a pès cme fân vèder i pcòun armêṣ só i lê e al paeṣâg ch’ al cunténva idealmèint in ògni tèila. Al jôvri a gh’àn la dâta dal 1521 e firmêdi da Ercole Banci un pitōr frarèiṣ.