[[File:Mirandules.png|130px|thumb|right|Articul in [[Mirandules|Miranduleś]]]]
[[File:Hanabi_in_Adachi-ku1.jpg|190px|thumb|left|Fóg artificiài dal Cavdàn]]
Na vòlta in dal nòstri bandi, p'r al prim dè d'l an i putèṅ masć i s alvàvan ad bón óra e i 'ndàvan in dal cà dla gènt a dar al bòṅ Cavdàn a 'l famìji. Al fémni invéci i stàvan a cà parchè in alóra a s dava a mént a la credénsa ch'la dgiva che védar na dóna par prima al prim dè ad Śnar 'l arév purtâ mal.
In cambi di augùr, al famìji i dàvan na bòna maṅ a i masćèṅ che acsè i psìvan muciàr sù dimóndi bèsi.
Quésta chè 'd sóta 'l è la fraś ch'a s dgiva par dar al bòṅ an, cun la tradusiòṅ in [[Itagliàn]]:
{{CITAZIONE2|Sono venuto ad augurare un buon Capodanno, che viviate cent'anni, cent'anni e cento giorni, mi spetta una mancia, non pretendo né oro né argento, sarò contento di quello che mi darete|A sòṅ gnû dar al bòṅ Cavdàn, ch'a scampàdi sènt an, sènt an e sènt-a dè, la bòna maṅ la vèṅ a mè, a n preténd né òr né argènt, quél ch'a m dâ, mè a sòṅ cuntènt|'''Al bòṅ Cavdàn'''|LINGUA={{It}}|DIALETTO={{Mud}}}}