Parsótt

Artéccol in dialètt mudnés

Al parsótt l'è un tàj ed chèrna dal maièl, pió precisamèint al toch ed chèrna di gàmbi d'adrê fin a la prémma fila d'os dal tarso, circa circòrum al cosiòt. Anca s'as pól cucinèr e servìr frasch, al pió dél volti al vin stagiunê.

Di volti al parsótt al pól anca èser ed pècra o d'oca.

La qualitê pió impurtànt e gnussùda l'è d'sicùr al parsótt ed Pèrma; di ètri qualitê famósi i én: Parsótt

Lavorazione

Ed sòlit al parsótt l'è distìnt in crud e còt, a secànda di mòd druvê in dla sô lavoraziòun.

Al parsótt al vin cuncê a sacch e pò lavurê cun un mis'ciòun ed sèl e ètri lavór al fin ed cunservèrel méj. In América dal vòlti i dróven anch al sóccher in di tratamèint a sacch. Dop al vin lassê a sughères (la paròla parsótt la vin, infàti, dal latèin “perexsuctum” ch'al vól dir “sughê") e a stagiunèr.

Dimòndi importànt l'è anca la produziòun dal parsótt còt, ch'i vìnen dal còsi dal maièl, salèdi e còti.

Itàlia

El prémmi nutézi ed parsótt in Itàlia i vìnen dal tèimp di Romàn, quand as druvèven cóme scòrti ed magnèr sopratót in mèz a la guèra.

Le jambon (Félix Vallotton, 1918).
Le jambon (Édouard Manet, c. 1875).
Le jambon (Paul Gauguin, 1889).

Èter prugèt

Wikimedia Commons contiene file multimediali su Parsótt