Muntréch

Artécol in dialèt arzân

Muntréch (Montericco in Italiân) l'é un guldèvel bōregh insém al culèini 'd Albinèa int al pruvîncia ed Rèz. A gh'é 'n' âria bòuna, masmamèint dōlsa rispèt al culèini lé 'd atōren, grâsia a còst a vînen fât dal coltûri ed frûta, vîdi e dal bòuni produsiòun ch' a vînen fâti a vîn tirê fōra: al Lambrósch Arzân D.O.C. e l' Aşèj balsâmich ed Rèz

Al paèîş l'é cgnusû da tót i pasiunê ed vèin perché dal só nòm al ciâpa al nòm un particulêr gèner ed vîda Lambrósch ch' al vîn madûra têrdi. Al nòm al fà pêrt ed la Doc Reggiano. Al Lambrósch ed Muntréch l'é un vèin ròs ch' al spóma ed culōr rubèin câregh, frèsch e pôch alcôlich.

Int la zôna, sèimper grâsia a l'âria bòuna, a 's pōlen vèder ed j ulîv piantê int al XVII sècol dal parôchi ed la sitê, che ché a gh'îven ed j ôrt e di sît, piantê mia tânt per fêr ed l'ôli bòun da magnêr (da ch' al pêrti ché al frût al madurés têrdi e pó l'é ed bâsa qualitê) mó per per fêr ed l'ôli da landèin vutîv.

Muntréch l'é stê un impurtânt pôst parochiêl fîn da l'època ed Matélda e al cûnta tra i só cerégh ânca Ludovico Ariosto

Ed grōs interèsi, per l'architetûra, al Castèl cun al carateréstich bōregh, la Cēşâ (ed pió sèint ân) ed Santa Maréia ed l' Ulivēt (bèle pôst ed la parôchia) cun al vèc cunvèint adès druvê cme uspdêl p'r al cûri ed ripiēgh, l'uratōri ed Sân Giminiân (sèimper dal peréiod ed Matélda) e al Santvâri ed la B.V ed Lourdes tirê só a la fîn dal XIX sècol.

Colegamèint d'ed fōra

La chêrta stradêla ed Muntréch

Nôta: cla pâgina ché l'é stêda inviêda cun 'na tradusiòun da "Montericco" trâta da it.wikipedia.org.
Guêrda la stôria ed la pâgina uriginêla per cgnòser l'elèinch 'd j autōr.