Discussione:Égg’

Al Égg’ an l é brîṡa al fiómm “Adige” in bulgnaiṡ! Me a cgnóss al “Idice” ca nuèter ciamän Égg’. An só brîṡa cme a s dîga, mo a pênsi c a s pôl ciamèr Èdg’ /ε:d.dʒ/ (a Bulåggna) e Êdg’ /e:d.dʒ/ (magâra n Rumâgna). --Liviojavi (discussioni) 18:05, 1 Mâg 2020 (UTC)

Mè a 'l ò ciamâ Élt Édǵ faghénd un REDIRECT dònca a sòṅ 'd acòrd tèg ma 'l è fàcil ch'in alóra i 'l àppian scrit acsè parchè i vlìvan dir che la [dʒ] par lōr 'l éra dópia.--Mirandolese (discussioni) 17:38, 1 Mâg 2020 (UTC)

A i ó capé al fât dla dåbia [dʒ], i én dimóṅndi dialétt difarént; mo al srèr dla prémma "E" a m pèr såul na prunónzia rumagnôla. In gèner, äl parôl itagliàn cun la "A" inizièla tånica i advänten [ε] n emigliàn. Liviojavi (discussioni)19:59, 1 Mâg 2020 (UTC)

Lung la via Emìglia a s pōl dar ma Miràndla la cunfìna c'n al mantuàn, a n s dascurém minga cumpàgn a i Mudnéś (ma a “dascurém” cuma i Bulgnéś, lì lōr i “ciacàran” invéci). At pō dar n'uciàda a la paśna dal dialét emigliàn su la Treccani in du a gh'è scrit che "La stessa palatalizzazione della a latina in sillaba aperta ([ʧɛr] «chiaro», [fɛr] «fare»), un tratto che accomuna le parlate della regione, dal mare a Piacenza (dove si riflette in [æ]), non si riscontra in realtà nella Bassa parmense, reggiana, modenese, nel territorio ferrarese, come pure in alcune zone appenniniche.". Par dir, nuàt'r a dgém Ciàr e Far (cumpàgn a i Fraréś), in tut al manéri la e 'd élt l'è pròpria na /e/ minga na /ε/ (e a prévan dir anc "alt" a dir-la tuta).--Mirandolese (discussioni) 18:39, 1 Mâg 2020 (UTC)