Dialèt cremunés
C'l artìcul chè 'l è scrit in Mantuàn |
Al cremunés (an lumbàrd: cremones; ind l'urtugrafìa lucàl: cremunées, IPA: [kremu'neːs]) l'è 'n dialèt dal lumbàrd.
L'è parlà ind la sità 'd Cremùna e ind la zòna meridiunàl dla sò pruìncia (in cla setentriunàl as pàrla 'l cremàsch). L'è 'n pónt ad transisión in tra 'l lumbàrd ucidentàl e 'l lumbàrd urientàl (pr'ezémpi al bresàn), e al g'ha ànca dli bèli inflüènsi emiliàni.
I vèrb
Vèrb vésar
- Indicatìu prezènt: mé sùnti/sum/sò, té te séet, lü l'è, nuàlter sùntum/sum, vuàlter sì, lur i è.
- Indicatìu imperfèt: mé séri/sìvi, té te séret/sìvet, lü l'éra/ìva, nuiàlter sérem/sìvem, vuàlter séres/sìves, lur i éra/sìva.
- Indicatìu fütür: mé saròo, té te sarèet, lü el sarà, nuàlter sarùm, vuàlter sarì, lur i sarà.
- Cungiuntìu prezènt: che mé sìa/sìes/sàga/sài, che té te sìet, che lü el sìa, che nuàlter sìum/sàpium, che vuàlter sapié, che lur i sìa.
- Cungiuntìu imperfèt: che mé füdès/füs, che té te füdèset/füset, che lü el füdès/fus, che nuàlter füdèsem/füsem, che vuàlter füdèsef/füsef, che lur i füdès/füs.
- Cundisiunàl prezènt: mé sarès/sarèf, té te sarèset, lü el sarès, nuàlter sarèsem, vuàlter sarèsef, lur i sarès.
- Infinì prezènt: èser, ìser o insìghe.
- Particìpi pasà: stat.
Vèrb vérgh
- Indicatìu prezènt: mé g'hòo, té te g'hèet, lü el g'ha, nuàlter g'hum, vuàlter g'hì, lur i g'ha.
- Indicatìu imperfèt: mé gh'ìvi, té te gh'ìvet, lü el gh'ìva, nuàlter gh'ìvem, vuàlter gh'ìves, lur i gh'ìva.
- Indicatìu fütür: mé gh'aròo, té te gh'arèet, lü el gh'arà, nuàlter gh'arùm, vuàlter gh'arì, lur i gh'arà.
- Cungiuntìu prezènt: che mé gh'àbia, che té te gh'àbiet, che lü el gh'àbia, che nuàlter gh'àbium, che vuàlter gh'abié, che lur i gh'àbia.
- Cungiuntìu imperfèt: che mé gh'avès/ès, che té gh'avesèt/èset, che lü el gh'avès/ès, che nuàlter gh'avèsem/èsem, che vuàlter gh'avèses/èses, che lur i avès/ès.
- Cundisiunàl prezènt: mé gh'arès/arèf, té te gh'arèset, lü el gh'arès/aràf, nuàlter gh'arèsem, vuàlter gh'arèses, lur i gh'arès/aràf.
- Infinì prezènt: vìghe.
- Particìpi pasà: vìit.
I coniugazion
- Indicatìu prezènt: mé vàrdi, té te vàrdet, lü el vàrda, nuàlter vàrdum/vardùm, vuàlter vardè, lur i vàrda.
- Indicatìu imperfèt: mé vardàvi, té te vardàvet, lü el vardàva, nuàlter vardàvem, vuàlter vardàves, lur i vardàva.
- 'Indicatìu fütür': mé vardaròo, té te vardarèet, lü el vardarà, nuàlter vardarùm, vuàlter vardarè, lur i vardarà.
- Cungiuntìu prezènt: che mé vàrda/vàrdi, che té te vàrdet, che lü el vàrda, che nuàlter vàrdum/vardùm, che vuàlter vardè, che lur i vàrda.
- Cungiuntìu imperfèt: che mé vardès, che té te vardèset, che lü el vardès, che nuàlter vardèsem, che vuàlter vardèses, che lur i vardès.
- Cundisiunàl prezènt: mé vardarès, té te vardarèset, lü el vardarès, nuàlter vardarèsem, vuàlter vardarèses, lur i vardarès.
- Infinì prezènt: vardàa.
- Particìpi pasà: vardàt.
II coniugazion
- Indicatìu prezènt: mé védi, té te védet, lü el vèt, nuàlter védum/vedùm, vuàlter vedì, lur i vèt.
- Indicatìu imperfèt: mé vedìvi, té te vedìvet, lü el vedìva, nuàlter vedìvem, vuàlter vedìves, lur i vedìva.
- Indicatìu fütür: mé vedaròo, té te vedarèet, lü el vedarà, nuàlter vedarùm, vuàlter vedarì, lur i vedarà.
- Cungiuntìu prezènt: che mé véda, che té te védet, che lü el véda, che nuàlter védum, che vuàlter vedì, che lur i véda.
- Cungiuntìu imperfèt: che mé vedès, che té te vedèset, che lü el vedès, che nuàlter vedèsem, che vuàlter vedèses, che lur i vedès.
- Cundisiunàl prezènt: mé vedarès, té te vedarèset, lü el vedarès, nuàlter vedarèsem, vuàlter vedarèses, lur i vedarès.
- Infinì prezènt: véder e vedìi.
- Particìpi pasà: vist e vedìit.
III coniugazion
- Indicatìu prezènt: mé scrìvi, té te scrìvet, lü el scrif, nuàlter scrìvum/scrivùm, vuàlter scrivì, lur i scrif.
- Indicatìu imperfèt: mé scrivìvi, té te scrivìvet, lü el scrivìva, nuàlter scrivìvem, vuàlter scrivìves, lur i scrivìva.
- Indicatìu fütür: mé scrivaròo, té te scrivarèet, lü el scrivarà, nuàlter scrivarùm, vuàlter scrivarì, lur i scrivarà.
- Cungiuntìu prezènt: che mé scrìva, che té te scrìvet, che lü el scrìva, che nuàlter scrìvum, che vuàlter scrivì, che lur i scrìva.
- Cungiuntìu imperfèt: che mé scrivès, che té te scrivèset, che lü el scrivès, che nuàlter scrivèsem, che vuàlter scrivèses, che lur i scrivès.
- Cundisiunàl prezènt: mé scrivarès, té te scrivarèset, lü el scrivarès, nuàlter scrivarèsem, vuàlter scrivarèses, lur i scrivarès.
- Infinì prezènt: scrìver e scrivìi.
- Particìpi pasà: scrit.
IV coniugazion
- Indicatìu prezènt: mé sènti, té te sèntet, lü el sènt, nuàlter sèntum, vuàlter senté, lur i sènt.
- Indicatìu imperfèt: mé sentìvi, té te sentìvet, lü el sentìva, nuàlter sentìvum, vuàlter sentìves, lur i sentìva.
- Indicatìu fütür: mé sentaròo, té te sentarèet, lü el sentarà, nuàlter sentarùm, vuàlter sentarì, lur i sentarà.
- Cungiuntìu prezènt: che mé sènta, che té te sèntet, che lü el sènta, che nuàlter sèntum, che vuàlter senté, che lur i sènta.
- Cungiuntìu imperfèt: che mé sentès, che té sentèset, che lü el sentès, che nuàlter sentèsem, che vuàlter sentèses, che lur i sentès.
- Cundisiunàl prezènt: mé sentarès, té te sentarèset, lü el sentarès, nuàlter sentarèsem, vuàlter sentarèses, lur i sentarès.
- Infinì prezènt: sènter e sentìi.
- Particìpi pasà: sentìit.