C'l artìcul chè 'l è scrit in Arzân Emiliàn

Artécol in dialèt arzân

Beatrice ed Lotaringia

Beatrice ed Lotaringia (pó cambiê in Lorena) (1017 – 18 avrîl 1076), cgnusûda ânca cme Beatrice ed Bar, l'ēra fiōla ed Federico II ed Lotaringia Dóca ed l'Êlta Lorena e Cûnt ed Bar, e 'd Matilde de Svèsia

Véta

Beatrice la fêva pêrt ed la faméja pió famōşa ed l'impēr, fiōla ed Federico dóca ed la Lotaringia e 'd Mathîlde fiōla 'd Ermanno dóca de Svèsia e 'd Gerberga, erēd di Rè ed Borgogna. L' Imperadōr Corrado II l'ēra só sìo, l'é gnûda só ind la só cà insèm a la surèla Sofia. L' imperadōr in persòuna l'à vrû al só matrimòni cun ûn di Canòsa, e tóta la cōrt imperiêla l'à tôt pêrta int al 1037 a ûn di pió grôs disnêr reêl pr'al matrimòni ed Beatrice e Bonifacio ed Canòsa a Marengo, cun trî mèiş ed festegiamèint ed lóso durê dé e nôt, cun cavâj frê cun di fèr 'd argînt e dubê d' ôr, spèsi in quantitê têla 'd èser maşnê da di mulèin, sunadōr ed cêtri e pîvi dal carnēr, artésta şvêlt ed mân e recitânt a gèst, vèin a fióm vudê in pòs da dóve a 's tirêva só cun di sc'în d' argînt e richésim prémi e regâi per tót.

Beatrice l'ēra erēd ed 'na grôsa furtûna; la deşgnîva da 'na râsa imperiêla la serchêva in Bonifacio la sicurèsa ch' al prîva dêregh ûn di pió potèint Sgnōr ed l'Impêr, per êter dimòndi fedēl a l'împeradōr, e ch' al purtêva in dôta mìa sōl richèsi e sêrov mó préma ed tót tèri e castē. I pusès di Canòsa a rivêven fîn al castèl ed Briey, da la pêrt tra mezanôt e sîra ed Metz, i teritôri aşvèin al Lussemburgo (dóve la fiōla Matélda l'aré pō fundê la badéia d' Orval), Cyricihof e Hasbania (in Bēlgio), a mezanōt ed la Frância (per eşèimpi al castèl ed Merevaux o al bôsch Woevre regalê pó da Matélda a la cēşa ed Verdun e dimòndi êter teritōri lòngh al Reno (cm' al cûnta Overmann). La nobildòna a sèmbra ch' la fós ânca dimòndi bèla, ôc grând e da i cavî ròs, cme quî ed Matélda catê quând è stê avêrt la só tòmba int 1600.

Matrimòni ed erēd

Int al 1037 la dvèinta la secònda mujēra ed Bonifacio ed Canòsa ch' la gh'à 'vû sêgh trî fiô:

Armêşa vèdva int al 1052 per l'asaséni ed Bonifacio, int al 1054 la se spōşa cun al cuşèin Goffredo al Barbuto, Dóca ed la Bâsa Lorena, sèinsa al permès ed l'imperadōr Enrico III. Armêşa incòra vèdva int al 1069, la gvernê in só nòm fîn a la môrt int al 1076.

L'é stêda suplîda ind la Catedrêla ed Pisa, dóve a gh'é incòra la só tòmba, (adèsa l'é in Câmp Sânt) cun la scréta:

«
Quamvis peccatrix sum domna vocata Beatrix
In tumulo missa iaceo quæ comitissa»

Vōş coleghêdi


Nôta: cla pâgina ché l'é stêda fâta cun la tradusiòun ed Beatrice di Lotaringia trâta da it.wikipedia.org.
Guêrda la stôria ed la pâgina uriginêla per cgnòser l'elèinch 'd j autōr.