C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn Emiliàn

Soquànti qualitê 'd tresamèint.
Na pitùra dl Albert Anker ed fin Otsèint cun na ragasóla ch'la s trèsa i cavî.

La trèsa l'è 'n tîp 'd arvujamèint a tresadùra ed fil o 'd pàja, 'd cordi o anca 'd bandi 'd cavî (c'ma petnadûra) cgnusùda fin da di tèimp dimòndi antîg, c'm'a s capìs da soquànt catamèint archiulògic e da soquànti pitùri edl'antichitê.

Cun la tresadùra dla pàja e di trùciol dal lègn a-j-òm vìst fin ch'ann'è mia tant, fabrichèr i capē 'd pàja druê dai noster nôn e dai cuntadèin in di camp, per stèr cuacê mo anca frès'c in custéra, fabrichèr di sèst, acsè pràtic per purtèr ded sà e ded là di quêl; al dè 'd incō a s trèsa incòri dla pàja in soquànti rifinisiòun del scrani e di mubìli in stîl coloniêl.

La trèsa l'è anca 'n tîp ed cunfesiunamèint tèsil ch'l è diferèint dala tesdùra. A trèsa a s pól fabrichèr anca di curdàṁ e di rivestimèint eletrotètnic.

Tecnicamèint la trèsa la irobustìs, elastiśènd-i, i filê ch'a s è drē a tèser.

Manéri 'd dir

  • (CARPŚ) Al sà fèr sōl dla trèsa da trī (cô),[1] (IT) (lett.) Riesce solo a fare della treccia da tre (capi); (fig.) è una persona con poche capacità.

«
L’éra svélta l’Ošmâna co’i dìi...
incrušêr cal pâj d’sâldes, sutîli,
l’éra al sò pasatêimp...
...come tùtt i vêç lée l'éra pîna d’argòji.[2]»
(CARPŚ)(dala puvéśìa "L’Ošmâna (a mè nôna)" dal Sauro Roveda, 1994.)
«
Era svelta, l'Osmanna con le dita...
incrociare quelle paglie di salice, sottili,
era il suo passatempo...
...come tutti i vecchi, lei era piena d'orgoglio.»
(IT)


Soquànti tresaróli 'd pàja carpśàni drē a lavurèr in dal curtìl ed San Rôc in dal 1890.

Vóś lighèdi

Èter progêt

Colegamèint estèren

Referèinsi

  1. (CARPŚ) e (IT) In dal "Dizionario del dialetto carpigiano" dal G. Malagoli e dl'A. M. Ori, Mòdna 2011, a s escrìv: „Al sà fèer sóol dla trèssa da trìi”.
  2. (CARPŚ) e (IT) "L’òm e al tèimp - Poesie dialetali carpigiane" dal Sauro Roveda, 1997, Mòdna, paǵ 32.